نحوه بیان صامتها و مصوتها
صامتها:الف ب ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی
مصوتها: اَ اِ اُ آ ی و
پ ، ب:برای تلفظ ، لبها می چسبند و عبور هوا یا صوت را برای مدتی متوقف می کنند. هنگامی که لبها با یک حرکت ناگهانی از هم جدا شد، صامت شنیده می شود. با این تفاوت که در مورد« پ» هوا بصورت انفجاری خفیف بیرون می زند، اما در مورد « ب» صوتی که در حنجره تولید شده بگوش می رسد.
ت ط ، د: برای تلفظ نوک زبان به پشت دندانهای پیشین بالا و پهلوهای آن به لثه ها فشرده می شود و گذرگاه هوا یا صوت را برای لحظه ای مسدود می سازد. به محض آنکه زبان را آزاد کنید، در مورد « ت» هوا و در مورد « د» صوت خارج می شود.
ک،گ: قسمت پسین زبان به نرم کام می چسبد و از خروج هوا جلوگیری می کند. با رها شدن زبان و خروج هوا در مورد « ک» و صوت در مورد« گ» صامت شنیده می شود.
ع، حمزه: با بسته و سپس باز شدن آنی چاکنای (شکاف میان تار-آواها) تولید می شود.
ق غ: هنگام تلفظ این صامت ملازه یک لحظه به انتهای زبان می چسبد و سپس آزاد می شود. این صامت جز صامتهای آوایی است.
ف، و: هنگام تلفظ این دو صامت دندانهای بالا به نرمی، اما بطرز استوار، برلب پایین فشار می آورد و هوا در مورد « ف» و صوت در مورد « و» به کناره های لب و دندان می ساید و خارج می شود.
خ: از اصطحکاک ملازه با پسین زبان پدید می آید. این صامت آوایی نیست.
ه ح: صامتی آوایی نیست و مخرج آن چاکنای است، یعنی با عبور هوا از درون تار آواها تولید می شود.
ث ص س، ذ ظ ض ز: هنگام تلفظ آنها، هوا یا صامت ازبین دندانها می گذرد. در حین ادای این دوصامت آرواره ها تقریبا بسته است. « س» آوایی نیست و « ز» آوایی است.
ش،ژ: این دوصامت که اولی آوایی نیست و دومی آوایی می باشد. با قرار گرفتن کناره های زبان روی لثه ها، و سطح فوقانی آن روی پیشگام تولید می شوند. آرواره ها تقریبا بسته است و گرد شدن لبها به صوت حاصل تشدید خاصی می دهد.
ل: هنگام ادای « ل» نوک زبان به پیشگام می چسبد و از خروج هوا از آن نقطه جلوگیری می کند، لیکن کناره های زبان پایین می آیند و اجازه می دهند که هوا به خروج خود ادامه دهد. این صامت آوایی است.
ر: این صامت آوایی با برخورد متوالی نوک زبان به پس لثه های بالا تولید می شود.
م،ن: برای ادای « م» دولب بهم می چسبد و صوت از طریق حفره خیشوم خارج می شود. و تا هنگامی که لبها از هم جدا نشوند، صامت کامل نمی شود. اما هنگام تلفظ « ن» قسمت پیشین زبان کاملا به لثه ها می چسبد،نرم کام پایین می آید و به صوت اجازه می دهد تا از خیشوم خارج شود. این صامت نیز تا هنگامی که زبان از لثه جدا نشده، کامل نمی شود.
چ،ج: مخرج این دو صامت از فشار قسمت پیشین زبان به پیشکام حاصل می شود.« چ» آوایی نیست و « ج» آوایی است.
ی: این صامت( نیم مصوت) با عبور صوت از مجرای دهان در حالیکه با نزدیک شدن قسمت میانی زبان به میان کام تنگ شده است، پدید می آید.
اَ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره باز می شود.
اِ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره نیم باز است.
اُ: قسمت عقب زبان بالا می رود و آرواره نیم باز است. لبها از دندانها فاصله می گیرند و گرد می شوند.
آ: قسمت عقب زبان اندکی بالا می رود و آرواره کاملا باز می شود.
او: قسمت عقب زبان کاملا بالا می آید و آرواره بسیار باز می شود. لبها گرد می شوند و از دندانها فاصله می گیرند و در قیاس با «اُ» دایره تنگتری می سازد.
ای: قسمت پیشین زبان بالا می آید، آرواره تقریبا بسته است
شمعک
برای ساختن شمعک می توان از انتهای دسته مسواک استفاده کرد. دسته مسواک را به اندازه حداقل5/1 و حداکثر 2 سانتیمتر جدا نمایید و در قسمتهای فوقانی آن دوشیار ایجاد کنید.
تمرین:
|
اِیکت
|
ایکت
|
اَکت
|
آکت
|
اُکت
|
اوکت
|
|
اِیگد
|
ایگد
|
اَگد
|
آگد
|
اُگد
|
اوگد
|
|
اِیپت
|
ایپت
|
اَپت
|
آپت
|
اُپت
|
اوپت
|
|
اِیبد
|
ایبد
|
اَبد
|
آبد
|
اُبد
|
اوبد
|
|
اِیمد
|
ایمد
|
اَمد
|
آمد
|
اُمد
|
اومد
|
|
اِیلت
|
ایلت
|
اَلت
|
آلت
|
اُلت
|
اولت
|
|
اِیلد
|
ایلد
|
اَلد
|
آلد
|
اُلد
|
اولد
|
|
اِیبو
|
ایبو
|
اَبو
|
آبو
|
اُبو
|
اوبو
|
|
اِیتن
|
ایتن
|
اَتن
|
آتن
|
اُتن
|
اوتن
|
|
اِیزج
|
ایزج
|
اَزج
|
آزج
|
اُزج
|
اوزج
|
|
اِکخ
|
ایکخ
|
اَکخ
|
آکخ
|
اُکخ
|
اوکخ
|
|
اِیگق
|
ایگق
|
اَگق
|
آگق
|
اُگق
|
اوگق
|
|
مات
|
ماد
|
|
چیت
|
چید
|
|
سوت
|
سود
|
|
مات
|
مان
|
|
دیو
|
دین
|
|
نیک
|
نیش
|
|
دود
|
دور
|
|
دید
|
دیو
|
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
<-PollName->
